Chociaż globalny przemysłowy cykl wydaje się osiągać punkt zwrotny, co ogólnie wspiera czynnik popytowy, wsparcie ze strony kanałów przejścia na zieloną energię jest bardziej zróżnicowane, podobnie jak względny stan dynamiki podaży.
Dla miedzi, kombinacja wysokiego wpływu popytu związany z przejściem na zieloną energię, niedoinwestowania w długoterminową dynamikę podaży oraz już skrajnie niskie zapasy oznaczają, że potencjalny wzrost cen może być znaczący. Biorąc pod uwagę najniższą elastyczność cenową popytu miedzi wśród wszystkich towarów przemysłowych - ze względu na bardzo niski udział w kosztach dóbr, w którym metal jest używany - będzie to wymagać znaczących ruchów cen. Fundamentalne niedobory, przed którymi stoi miedź w ciągu najbliższych 3 lat, są bezprecedensowe.
Dodatkowo pomysł ten wspiera fakt, że obserwujemy drastyczny spadek opłat za obróbkę i rafinację (TC/RC) co prawdopodobnie spowoduje większe ograniczenie w dynamice podaży rafinowanej, co będzie miało implikacje zacieśnienia podaży na rynku katod miedzianych.